در حال حاضر حدود صد هزار نفر مبتلابه دیابت نوع یک در ایران تخمین زده می‌شود که تاکنون مشکلات این جامعه به‌خوبی دیده نشده و از دیدگان تصمیم گیران مغفول مانده است. این جامعه صدهزارنفری به‌صورت مداوم نیازمند تجهیزات پایش قند خون ازجمله نوار تست قند خون، سنسورهای پایش مداوم، پمپ‌های انسولین نسل جدید و قابل اتصال به سنسورهای پایش مداوم می‌باشند. در کنار این تجهیزات، امکان بهره‌مندی از داروهای تزریقی باکیفیت و قیمت مناسب برای افزایش کیفیت زندگی حیاتی و ضروری می‌باشد.
این در حالی است که به علت افزایش هزینه‌های سرسام‌آور جاری این افراد و خانواده‌های آن‌ها، استفاده از این تجهیزات بسیار کم بوده و یا بی‌اهمیت تلقی می‌شود. نتیجه عدم استفاده منظم از تجهیزات پایش قند خون، عدم کنترل بهینه دیابت شده و درنهایت بروز عوارض زودهنگام آن و کاهش کیفیت و امید به زندگی را در پی خواهد داشت. لازم به یادآوری است هزینه‌هایی که عوارض دیابت بر عهده دولت و بیمه‌ها دارد به‌مراتب بسیار بسیار بیشتر از هزینه‌های کنونی است که یک خانواده باید بپردازد.
بنابراین همکاری سازمان‌های بیمه‌گر و سازمان برنامه بودجه جهت پوشش بیمه‌ای مناسب این اقلام ضروری می‌باشد. در دومین همایش سالانه “بررسی چالش‌ها و راهکارهای مدیریت دیابت در ایران” این مهم درخواست گردید و آقای دکتر پیکانپور، رئیس امور سلامت و رفاه اجتماعی سازمان برنامه بودجه، مقابل دیدگان حدود ۲۰۰ نفر از پزشکان و متخصصان این حوزه قول مساعد همکاری دادند. همچنین پیشنهاد دادند، انجمن دیابت گابریک با همکاری سایر انجمن‌های مردمی، بسته خدماتی برای این جامعه هدف را پس از بحث‌های کارشناسی تهیه نماید و در راستای سیاست سازی به مسئولان مربوط پیشنهاد نماید.
انجمن دیابت گابریک سرفصل‌های زیر را پیشنهاد خواهد داد:
پوشش بیمه‌ای مناسب برای تجهیزات پزشکی و داروهای به‌روز جهانی با کاهش قابل‌توجه فرانشیز بیمار و عدم افزایش فرانشیز با تغییر نرخ ارز
رفع تبعیض‌های اشتغال جامعه دیابتی نوع یک، با ایجاد راهکارهایی مانند معافیت از پرداخت حق بیمه کارفرما برای استخدام افراد مبتلابه دیابت نوع یک و یا مادر و پدرهایی که فرزند مبتلابه دیابت نوع یک دارند و نیز امکان اشتغال در سازمان‌های دولتی و بانک‌ها بدون در نظر گرفتن دیابت نوع یک
کاهش مالیات حقوق پرداختی افراد مبتلا به دیابت نوع یک و یا مادر و پدرهایی که فرزند مبتلا به دیابت نوع یک دارند (این کاهش برای افراد مبتل ابه دیابت نوع یک و یک بیمار دیگر مانند سلیاک و یا خانواده‌هایی با بیش از یک نفر مبتلابه دیابت، بیشتر خواهد بود)
